ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

 

ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ – ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ

Ο πολιτισμός, τα γράμματα και οι τέχνες, η ιστορία μας, ο διαχρονικά ευρωπαϊκός αλλά και παγκόσμιος προσανατολισμός μας – όπως άλλωστε πολλαπλώς αποδεικνύεται εις το διηνεκές - αποτελούν το Εθνικό κεφάλαιο και τη δύναμη των Ελλήνων.

Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα παιδείας και πολιτισμού.  Θέλουμε το Ελληνικό Σχολείο να αναδείξει την ιστορική συνέχεια και τη θέση της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό και το Δυτικό πολιτισμό γενικότερα. Θέλουμε να αποκτήσει  το Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα ευρωπαϊκή και παγκόσμια προοπτική.

Η αξιοποίηση της βασικής μονάδος μιας καλά συγκροτημένης, ορθά δομημένης και σωστά λειτουργούσας κοινωνίας, είναι η μονάδα “άνθρωπος”. Ο άνθρωπος αποτελεί την  υπέρτατη αξία και στη βελτίωση των πολλαπλών συνιστωσών της ζωής του οφείλουν να κατατείνουν οι συνεχώς κατατιθέμενες προτάσεις από κόμματα και φορείς. Η υπόθεση της παιδείας είναι υπόθεση Εθνική. Και σαν Εθνική οφείλει και πρέπει να είναι υπερκομματική. Μέσα από αυτήν την οπτική γωνία, μέσα από αυτή τη θεώρηση, το κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων προσεγγίζει και διαμορφώνει τις θέσεις του στα θέματα της Εθνικής Παιδείας.

Στις μέρες μας, σήμερα, η αξιοποίηση του ανθρωπίνου δυναμικού είναι η κεντρική επιλογή πολλών Ευρωπαϊκών εφαρμοζόμενων προγραμμάτων και πολιτικών, που μάλιστα χρηματοδοτούνται αρκούντως σημαντικά. Η χώρα μας στηριζόμενη στην ιδεολογική ιστορική παρακαταθήκη της, στο οπλοστάσιο της ιστορίας της και επιπλέον στην εγνωσμένη φιλομάθεια του Έλληνα, είναι δυνατόν να αρθεί στα ύψιστα επίπεδα εκπέμπουσας πηγής, με πνευματική και πολιτιστική ακτινοβολία που θα διαχέει “Φως Ελληνικό” στο παγκόσμιο στερέωμα. Η βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρωπίνου δυναμικού επιτυγχάνεται με την Παιδεία και την Εκπαίδευση. Οι «αποδόσεις» στους δύο αυτούς τομείς έχουν το χαρακτηριστικό – μειονέκτημα (;) να είναι μακροπρόθεσμες, επί το απλούστερο δεν είναι δηλαδή πληρωτέες «επί τη εμφανίσει», αλλά «εισπράττονται» αρκετά χρόνια αργότερα – μερικές φορές και μετά παρέλευση δεκαετίας και πλέον – όπως ενδεικτικά συμβαίνει πχ με τις αναδιαρθρώσεις στην Πρωτοβάθμια, τη Δευτεροβάθμια και την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, που και αν ακόμα γίνουν συνολικά και συνδυασμένα, γεγονός σπάνιο, θα επιδείξουν τα αποτελέσματά τους μετά από δεκαοχτώ (18) χρόνια, όταν οι τότε νεοαποφοιτούντες επιστήμονες θα εισέλθουν στο εργασιακό γίγνεσθαι και ειδικότερα στον επιστημονικό, επαγγελματικό, και κοινωνικό στίβο, όπου και θα υποστούν τις διαδικασίες της αξιολόγησης και της επιλογής με τη στενή και την ευρεία έννοια του όρου.

Κανένα σύστημα, επομένως και το εκπαιδευτικό σύστημα, δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένο αν δεν το στηρίζει ο βασικός μοχλός που το συγκροτεί και εν προκειμένω ο Έλληνας εκπαιδευτικός. Οι αναφερθέντες εθνικοί στόχοι της Ελληνικής Παιδείας, μπορεί να επιτευχθούν με τη μοναδική βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν οι ικανοί και πρωτοπόροι Έλληνες εκπαιδευτικοί, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο λόγω έλλειψης προγραμμάτων αξιολόγησης του εκπαιδευτικού τους έργου και λόγω έλλειψης προγραμμάτων προσδιορισμού της αποτελεσματικότητας των εκπαιδευτικών. Βέβαια δεδομένη είναι, ιδιαίτερα στις μέρες μας η δυσανάλογη συσχέτιση οικονομικών αμοιβών και παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών.

Η πολυσυζητημένη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τη δική μας φιλοσοφία θα έχει χαρακτήρα βελτιωτικό και όχι τιμωρητικό.  Με τη φιλοσοφία της βελτίωσης διαμορφώνουμε την πολιτική των προγραμμάτων επιμόρφωσης και επιβράβευσης των αφοσιωμένων εκπαιδευτικών.  Χωρίς αφοσίωση και σεβασμό στην εκπαιδευτική διαδικασία, πρόοδος δεν μπορεί να γεννηθεί. Η επιμόρφωση μάλιστα πρέπει να εξικνείται μέχρι και τη θεσμοθέτηση και λειτουργία σχολών επιμόρφωσης γονέων. Πιστεύουμε βαθιά ότι το μόνο πράγμα που μπορεί να δώσει καρπούς στην εκπαιδευτική διαδικασία είναι η ζωντανή κατάρτιση, η διδασκαλία ολόκληρης της ψυχής, ολόκληρου του ατόμου.  Με την αναγνώριση της προσφοράς των δασκάλων όλων των βαθμίδων θα επικυρώσουμε, στους καιρούς που βασιλεύει η αντίληψη ότι η τεχνολογία είναι πανάκεια για την εκπαίδευση, αυτό που τόσο εύστοχα υποστήριξε ο  Πλάτων ότι η φωνή του δασκάλου είναι πιο καθοριστική από οποιοδήποτε βιβλίο και επιπλέον αυτό που η μεγάλη Χιλιανή δασκάλα και ποιήτρια, κάτοχος βραβείου Νόμπελ, Γ. Μιστράλ είπε πως καμία υλικοτεχνική και τεχνολογική εν γένει υποδομή δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ψυχή του δασκάλου, εκεί δηλαδή που η πολιτεία πρέπει να στοχεύει.

Γι΄ αυτούς λοιπόν τους λόγους, εμείς, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, θα αναδείξουμε τη σημαντικότητα των εκπαιδευτικών σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης.  Γι’αυτό θα στηρίξουμε το πολυτιμότερο κεφάλαιο που έχουμε  για την ανάπτυξη και τον πολιτισμό στον τόπο μας, τον Έλληνα δάσκαλο όλων των βαθμίδων.

Δυστυχώς τα κόμματα συνήθως, αλλά πολλές φορές και οι εκάστοτε υπηρετούντες υπουργοί Εθνικής Παιδείας, διαποτισμένοι από τη μια μεριά από την έννοια του πολιτικού κόστους και από την άλλη διακατεχόμενοι από την ανάγκη νεοπαγούς καθιέρωσής τους, είτε αποφεύγουν - στην πρώτη περίπτωση - βαθιές, ορθές και επιβεβλημένες εκπαιδευτικές τομές και δομές, έτσι όπως αυτές είναι καθιερωμένες και σε διεθνή πρότυπα, είτε - στη δεύτερη περίπτωση - επαγγέλλονται “μεταρρυθμίσεις” χωρίς κανένα τελικό ουσιαστικό αποτέλεσμα, καθώς ειδικότερα στην εποχή μας, που τη χαρακτηρίζει η έκρηξη των γνώσεων, απαιτούνται από πλευράς εκπαιδευτικής συνεχείς διαρθρωτικές και προσαρμοστικές μεταβολές. Έτσι συχνά η εκπαιδευτική πολιτική όχι μόνο δε χαρακτηρίζεται από βάθος χρόνου, αλλά μεταβάλλει βασικές συνιστώσες της όχι μόνο εξαρτωμένου του φαινομένου από την αλλαγή κομματικών κυβερνήσεων, αλλά παρατηρουμένου ακόμη και επί διαδοχής υπουργών της ιδίας κυβερνητικής παράταξης.

Το Εκπαιδευτικό Σύστημα της χώρας πρέπει να προσεγγίζεται με σφαιρική θεώρηση σε όλες τις βαθμίδες του: την Πρωτοβάθμια, τη Δευτεροβάθμια και την Τριτοβάθμια εκπαίδευση συνολικά. Ο στόχος στις βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια) πρέπει να είναι η καλλιέργεια της συνθετικής και κριτικής ικανότητας του μαθητή και όχι η αποστήθιση κειμένων και γνώσεων. Η καλλιέργεια της συνδυαστικής σκέψης είναι το ζητούμενο. Πρέπει το εκπαιδευτικό σύστημα να μαθαίνει τον μαθητή “πώς να μαθαίνει”, αρχή που ισχύει ακόμη και για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, μιας και είναι διεθνώς καταγεγραμμένο ότι η επιστημονική γνώση διπλασιάζεται ανά τριετία περίπου και παλαιούται ανά πενταετία. Έτσι είναι αδήριτος ανάγκη για τα καλά εγνωσμένης αξίας Πανεπιστήμια της αλλοδαπής να αναπροσαρμόζουν τακτικά και να εμπλουτίζουν περαιτέρω τα προγράμματα σπουδών τους, πολιτική που τα διατηρεί στις πρώτες σειρές στης διεθνούς αξιολόγησης.

Η αξιολόγηση με τη στενή και την ευρεία έννοια του όρου, κατ΄ ουσίαν απουσιάζει πλήρως από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, αιτουμένων από συνδικαλιστικούς και άλλους φορείς προς αποκλειστική χρήση εννοιών και μεθόδων όπως π.χ. της αυτοαξιολόγησης ή της φιλικής αξιολόγησης από φίλτατο συνάδελφο που ναι μεν είναι δυνατόν να υφίστανται σε μερικά εκπαιδευτικά συστήματα, κατ΄ ουδένα όμως τρόπο αποτελούν την αποκλειστική διαδικασία αξιολόγησης. Δεν είναι δυνατόν, τη στιγμή που αξιολογείται με την ευρεία έννοια του όρου ο κάθε επαγγελματίας, πχ παντοπώλης, οπωροπώλης, κρεοπώλης, ο κάθε καταστηματάρχης κ.α., να μην αξιολογείται ο εκπαιδευτικός, στα χέρια του οποίου η Ελληνική πολιτεία του εμπιστεύεται το πλέον ευαίσθητο και λεπτό έργο, αυτό της εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων. Ο θεσμός της αξιολόγησης χρήζει πλήρους αναθεώρησης με σαφή καθορισμό μετρήσιμων κριτηρίων όπως αυτά θα προσδιορίζονται από σχετικό νόμο, για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να στηρίζεται στις αρχές του Ελληνισμού, της Ορθοδοξίας και της Δημοκρατίας, αρχές που είναι ακρογωνιαίοι λίθοι του “Ελληνικού οικοδομήματος”. Σ’ αυτές τις αρχές και έννοιες τις οποίες διαχρονικά δημιούργησε, καλλιέργησε και τελειοποίησε το Ελληνικό Γένος, οφείλει την ύπαρξη το Έθνος μας δια μέσου πορείας χιλιετιών. Ένα “έξυπνο” Ελληνικό κράτος, μια ορθή Ελληνική πολιτεία, πρέπει να εκμεταλλευτεί με την καλή έννοια του όρου την εγνωσμένη φιλομάθεια του Έλληνα και να προσφέρει το κοινωνικό αγαθό της μόρφωσης, της παιδείας και της εκπαίδευσης γενικότερα, ελεύθερα και με εύκολη πρόσβαση σε όποιον το αποζητήσει (και όχι μόνον για επαγγελματικούς και βιοποριστικούς λόγους). Κατά συνέπεια ο αριθμός των εισακτέων στα Πανεπιστήμια και στις διάφορες Σχολές δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει τις ανάγκες και μόνον της Ελληνικής κοινωνίας, γιατί τότε ίσως μερικές σχολές με πληθώρα και περίσσεια πτυχιούχων θα έπρεπε να πάψουν να λειτουργούν τουλάχιστον για μερικά χρόνια.


ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ KAI ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ,  ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ

Θεσμοθετείται η διετής προσχολική αγωγή και δημιουργούνται πολυδύναμα νηπιαγωγεία, κυρίως σε περιοχές που υπάρχουν πολλά μονοθέσια σχολεία σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο.

Το ολοήμερο σχολείο αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και δικαίωμα των παιδιών που οι γονείς τους εργάζονται. Με σειρά μέτρων αναβαθμίζεται  το ολοήμερο σχολείο ώστε να εκπληρούται ο παιδαγωγικός, μαθησιακός και κοινωνικός του ρόλος. Ειδικότερα:

• Βελτιώνεται η υλικοτεχνική υποδομή (με δεκτές χορηγίες και δωρεές), και επιλύεται το πρόβλημα τη σχολικής στέγης με ιδιαίτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων σε ακριτικές και νησιωτικές περιοχές
• Απαιτείται ο πλήρης επικαιροποιημένος προσδιορισμός των αναλυτικών προγραμμάτων. Επαναπροσδιορίζονται τα μαθήματα, το είδος και το περιεχόμενο αυτών. Τα νέα σχολικά εγχειρίδια πρέπει να έχουν καθαρά ελληνόπνευστη κατεύθυνση.  Απαιτείται ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε εξειδικευμένα αντικείμενα, όπως η αγωγή υγείας, η χρήση ουσιών, η περιβαλλοντική  εκπαίδευση και οι νέες τεχνολογίες.
• Προτείνεται η λειτουργία οργάνου, αναλόγου του προσφάτως καταργηθέντος Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, με επανακαθορισμό του ρόλου, με νέα δομή, λειτουργία και εποπτεία, σκοπός του οποίου θα είναι η μελέτη και ο έλεγχος των διαφόρων εκπαιδευτικών πολιτικών και προγραμμάτων που εφαρμόζονται στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Η συγκρότηση συγγραφικών ομάδων απαιτεί ειδικό χειρισμό για αποφυγή ατοπημάτων και συμβαμάτων σε κρίσιμα πεδία διαφόρων γνωστικών αντικειμένων.
• Ο τομέας της Ειδικής Αγωγής χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης με συγκεκριμένες δράσεις.  Απαιτούνται σχολές επιμόρφωσης και κατά αντικείμενο μετεκπαίδευση των ασχολουμένων με την Ειδική Αγωγή. Η συνεισφορά των Πανεπιστημίων είναι εδώ απαραίτητη.
• Εισάγεται ζώνη πολιτισμού και άλλων δραστηριοτήτων ως εναλλακτικών μεθόδων μάθησης και αγωγής.
• Η εισαγωγή σύγχρονων μεθόδων διδασκαλίας με νέες τεχνολογίες σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης κρίνεται αναγκαία. Βεβαίως αυτό αρχίζει από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τις ενδείξεις χρήσης του ηλεκτρονικού βιβλίου στο σχολείο και στο σπίτι, μέχρι και τη χρήση της μεθόδου της εικονικής πραγματικότητας.
• Απαιτείται ακόμη αναμόρφωση και του ωρολογίου προγράμματος σε μαθήματα πρωινής και απογευματινής ζώνης.
• Θεσμοθετείται η παρουσία μη διδακτικού προσωπικού στις σχολικές μονάδες υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Ενδεικτικά αναφέρεται η παρουσία σχολικού ψυχολόγου.
• Απαιτείται να ενισχυθεί και να επεκταθεί ο βασικός θεσμός της ένταξης.
• Προτείνεται η δυνατότητα προσαρμογής με ευέλικτα και ρεαλιστικά αναλυτικά προγράμματα σπουδών σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο ανάλογα με τις ανάγκες.
• Ενισχύεται ουσιαστικά η διδασκαλία ξένων γλωσσών, ώστε οι μαθητές να μπορούν με τη φοίτησή τους στο δημόσιο σχολείο και μόνο να αποκτούν τελικά κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας. Αυτό θα χορηγείται μετά από εξετάσεις που θα διενεργούνται από ειδικό αρμόδιο οργανισμό που θα ανήκει στο Υπουργείο Παιδείας.
• Ανάλογο του προηγουμένου πιστοποιητικό θα χορηγείται και για την πληροφορική σε ό,τι αφορά το επίπεδο γενικών γνώσεων.
• Εισάγεται το πολλαπλό βιβλίο  στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
• Ο θεσμός των σχολικών βιβλιοθηκών πρέπει να ενισχυθεί. Ακολουθούμε την αρχή ότι εφόσον ο αναγνώστης δεν πάει στο βιβλίο, πάει το βιβλίο στον αναγνώστη. Επαναδραστηριοποιούμε και επαυξάνουμε δηλαδή τον θεσμό των κινητών βιβλιοθηκών. Επιπλέον, υφίσταται η ανάγκη δημιουργίας ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών.
• Η προσέγγιση του θέματος του Εκπαιδευτικού συστήματος στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης, απαιτεί ιδιαίτερη ευαισθησία με ανάλογα σχολικά εγχειρίδια στη βάση πάντοτε των υφισταμένων διεθνών συμφωνιών.
• Η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ) πρέπει να αναβαθμιστεί με σειρά μέτρων. Μετεξελίσσεται σε σχολή τετραετούς φοίτησης με ανάλογα προγράμματα σπουδών και εντάσσεται στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
• Αναπτύσσουμε και εφαρμόζουμε ολοκληρωμένο σχέδιο Δια Βίου Μάθησης για την αντιμετώπιση του αναλφαβητισμού, με τη χρήση ειδικών μεθόδων διδασκαλίας για ενήλικες Έλληνες μουσουλμάνους στο θρήσκευμα, τη δημιουργία περισσότερων σχολείων δεύτερης ευκαιρίας, τη δημιουργία βιβλιοθηκών, καθώς και την εκπόνηση προγραμμάτων εκπαιδευτικής υποστήριξης
• Η αξιοποίηση της ελληνικής διασποράς πρέπει να γίνει με στρατηγικό σχεδιασμό, δηλαδή την περαιτέρω ενδυνάμωση και αναβάθμιση όλων των ομογενειακών οργανώσεων, στοχεύοντας στην εντονότερη σύσφιξη του Οικουμενικού Ελληνισμού με τη Μητροπολιτική Ελλάδα, με συνδετικό πάντα κρίκο την εκπαίδευση των ομογενών στην ελληνική γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό, γεγονός που αποτελεί και μονόδρομο για τη συντήρηση της ελληνικής συνείδησης στους ομογενείς δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς. Με βάση τα πιο πάνω, προτείνουμε:
• Τη χαρτογράφηση όλων των σχολικών μονάδων του εξωτερικού, καθώς και την καταγραφή του μαθητικού δυναμικού.
• Την ίδρυση νέων σχολικών μονάδων, όπου οι ανάγκες των ομογενών το απαιτούν.
• Τη δημιουργία Βουλής Εφήβων της ομογένειας.
• Την αξιοποίηση των ομογενών εκπαιδευτικών.
• Την αναβάθμιση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης της διασποράς με:
• Νέα βιβλία προσαρμοσμένα στις εκπαιδευτικές ανάγκες τους.
• Νέα αναλυτικά προγράμματα.
• Τον καθορισμό ενιαίου συστήματος πιστοποίησης γνώσης της ελληνικής γλώσσας, καθώς και των προϋποθέσεων για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από τους κατοίκους των χωρών στις οποίες διαμένουν ομογενείς.

• Την αποφυγή σχολικής «γκετοποίησης» των Ελληνοπαίδων του εξωτερικού με την ύπαρξη μεικτών τάξεων.
• Το Λύκειο αποδεσμεύεται από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση με την εφαρμογή ενός νέου συστήματος πρόσβασης στην Ανώτατη εκπαίδευση. Ο θεσμός των γενικών εξετάσεων αναθεωρείται. Αυτό απαιτεί τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Πανελληνίων Εξετάσεων που θα εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας, του οποίου η συγκρότηση και λειτουργία θα ρυθμιστεί με Νόμο, Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις. Θα προηγηθεί βεβαίως διάλογος με όλα τα εμπλεκόμενα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας. Υφιστάμενα δεδομένα ομάδων εργασίας για το σκοπό αυτό θα επανεξεταστούν. Η εισαγωγή και η εγγραφή των μαθητών της τρίτης λυκείου στα τριτοβάθμια ιδρύματα της χώρας επιβάλλεται να ακολουθήσει παράλληλο δρόμο με τον τρόπο εισαγωγής και εγγραφής που ακολουθείται στα πανεπιστήμια της Ευρώπης.
• Αναμορφώνουμε το Επαγγελματικό Λύκειο, ώστε η Επαγγελματική Εκπαίδευση να αποκτήσει στην ουσία λυκειακό χαρακτήρα και να γίνει ισότιμη με τη γενική. Οι απόφοιτοι του Επαγγελματικού Λυκείου θα έχουν πρόσβαση, μετά από εξετάσεις, σε σχολές τις Ανώτατης Εκπαίδευσης. Επίσης, θα έχουν πρόσβαση σε τμήματα ΙΕΚ, ετήσιας φοίτησης. Δημιουργούμε Πρότυπα Επαγγελματικά Λύκεια, τα οποία θα συνεργάζονται με επιχειρήσεις του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Στα Λύκεια αυτά θα εφαρμόζονται νέες σύγχρονες μέθοδοι διδασκαλίας και πρακτικής άσκησης. Τα Πρότυπα Επαγγελματικά Λύκεια θα αποτελούν παράλληλα και Κέντρα Επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών των ειδικοτήτων, καλύπτοντας το σημερινό κενό επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ – ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Αναβαθμίζουμε το θεσμό των ΙΕΚ ώστε οι απόφοιτοι να έχουν υψηλού επιπέδου πιστοποιημένες επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες, οι οποίες να συνδέονται άμεσα με τις ανάγκες της πραγματικής εθνικής οικονομίας. Προς τούτο είναι απαραίτητα:

• Η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων μέσα από ένα αξιόπιστο σύστημα πιστοποίησης από διαπιστευμένους φορείς, με ταυτόχρονο προσδιορισμό των προσόντων ανά επίπεδο.
• Η δημιουργία αξιόπιστου μηχανισμού παρακολούθησης επαγγελματικών προσόντων, ανεξάρτητου από μηχανισμούς προσφοράς κατάρτισης και εποπτευόμενου από κοινωνικούς εταίρους.

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ

Βασική μας θέση αποτελεί η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος δια βίου μάθησης και εκπαίδευσης ενηλίκων που θα επιτρέπει τη συνεχή, ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση, έτσι ώστε να παρέχεται η δυνατότητα φοίτησης και αποφοίτησης, όποτε οι επαγγελματικές, κοινωνικές, οικονομικές, οικογενειακές και προσωπικές συνθήκες τους το επιτρέπουν. Παράλληλα και, συμπληρωματικά της σύνδεσης της εκπαίδευσης ενηλίκων με το τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα, υποστηρίζουμε την ορθολογική ανάπτυξη:

• Την ανάπτυξη και λειτουργία συστημικών μηχανισμών διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
• Τη δημιουργία ολοκληρωμένου συστήματος πιστοποίησης της μη τυπικής και άτυπης μάθησης - κατάρτισης.
• Το σχεδιασμό “Εθνικού Συστήματος Επαγγελματικών Προσόντων”, με άμεση στόχευση τη διασύνδεση του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος με τη μη τυπική - άτυπη μάθηση, την πιστοποίησή της, καθώς και τη διασύνδεσή της με επαγγελματικά δικαιώματα,
• Τη διαρκή αξιολόγηση και πιστοποίηση τόσο των εισροών (εκπαιδευτές, δομές, φορείς, προγράμματα σπουδών κλπ), όσο και των εκροών (γνώσεις, ικανότητες, δεξιότητες) του εθνικού συστήματος δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης.

ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θεωρούν αυτονόητη και δεδομένη την παραδοχή ότι και η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, πλέον δηλαδή των δύο άλλων βαθμίδων υποχρεωτικής εκπαίδευσης, είναι και παραμένει κοινωνικό δημόσιο αγαθό. Τονίζεται εξ αρχής ότι το Ελληνικό κράτος επικεντρώνει το ενδιαφέρον του και αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην αναβάθμιση της κρατικής δημόσιας Παιδείας και αντιμετωπίζει με ιδιαίτερο αίσθημα ευθύνης την ύπαρξη και λειτουργία των κρατικών Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Πιστεύουμε απόλυτα στην ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, επιτρεπομένης έτσι της ίδρυσης και λειτουργίας μη κρατικών ΑΕΙ. Όμως η πολιτεία θεσπίζει αυστηρούς όρους και κανόνες λειτουργίας του όλου εκπαιδευτικού οικοδομήματος, κρατικού και μη, και εποπτεύει και ελέγχει τη λειτουργία του.

Ανοίγουμε τα Πανεπιστημιακά μας Ιδρύματα στην επιχειρησιακή έρευνα και την καινοτομία. Και τούτο διότι μόνο η έρευνα και η καινοτομία μπορούν να διακονήσουν την ανάπτυξη. Συνδέεται έτσι η Τριτοβάθμια εκπαίδευση με την παραγωγή και την κοινωνία. Το άνοιγμα αυτό θα συνδυαστεί με την αναγνώριση πτυχίων και τίτλων που μέχρι σήμερα χορηγούν κάποια Πανεπιστήμια χωρίς να έχουν οι πτυχιούχοι αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα  Η σύνδεση των Πανεπιστημιακών Σχολών και των ΤΕΙ με την Ελληνική κοινωνία και την Ελληνική πρωτογενή παραγωγή είναι, όπως ήδη αναφέρθηκε, μια ακόμη αναγκαιότητα η οποία πρέπει να πραγματοποιηθεί άμεσα για να ξαναζωντανέψει η ελληνική ύπαιθρος και να ξαναγυρίσει η βασική γεωργική παραγωγή στους μοναδικούς ανθρώπους της ελληνικής υπαίθρου. Επιπλέον θα γίνει έτσι βιώσιμη η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα και η βιοτεχνία, ενώ θα δημιουργηθούν και νέες προοπτικές ανάπτυξης στη βιομηχανία. Η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός των νόμων με βάση τους οποίους θα διοικούνται τα Πανεπιστημιακά μας Ιδρύματα και τα Ινστιτούτα που παράγουν την επιστημονική γνώση και σκέψη αποτελούν βασική προτεραιότητα στα εκπαιδευτικά μας προγράμματα. Έτσι μόνο θα επιτύχουμε τη δημιουργική έκρηξη της ελληνικής σκέψης και την ανανέωση και εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας.

Η νομοθεσία για την ίδρυση μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης θα ακολουθήσει τους κανόνες, τις αρχές και τους στόχους των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών στις οποίες η μη κρατική Πανεπιστημιακή, Δευτεροβάθμια και Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση αποτελεί επιλογή του πολίτη και υποστηρίζεται από το επίσημο κράτος με θεσμούς ευκρινείς και λειτουργικούς.

Τα Ελληνικά ΑΕΙ τελούν σήμερα σε μια πολύπλευρη κρίση νομιμοποίησης. Κρίση νομιμοποίησης απέναντι στην κοινωνία, κρίση ταυτότητας σε σχέση με τις διεθνείς εξελίξεις και ιδίως σε σχέση με τη συγκρότηση του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης, κρίση αξιοπιστίας ως προς την οργάνωση και λειτουργία τους, κρίση στο επίπεδο των σχέσεων Υπουργείου Παιδείας - Ακαδημαϊκής κοινότητας. Στόχος μας είναι η δημιουργία ΑΕΙ που παράγουν γνώση μέσω της έρευνας, που διαχέουν τη γνώση μέσω της διδασκαλίας, και εφαρμόζουν την έρευνα στην καινοτομία. Στοχεύουμε στη δημιουργία ΑΕΙ υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών, ανταγωνιστικών στο ευρωπαϊκό και διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον. Πιστεύουμε στη συνταγματικά κατοχυρωμένη πλήρη αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ, την υιοθέτηση προγραμμάτων στρατηγικού σχεδιασμού, την κοινωνική τους λογοδοσία, αλλά και την παράλληλη πραγματοποίηση ποιοτικής αποτίμησης του έργου τους ώστε να αντιμετωπίζονται και να επιλύονται τυχόν αδυναμίες τους.

Η ανάδειξη των Οργάνων Διοίκησης των Πανεπιστημίων μας, αν θέλουμε να μην υστερούμε δραματικά στην παγκόσμια κατάταξη των Πανεπιστημιακών μας Ιδρυμάτων επιβάλλεται να αποδεσμευτεί από τις φοιτητικές εκλογές. Τα όργανα Διοίκησης των Πανεπιστημίων έχουν υποχρέωση να βελτιώνουν καθημερινά τις συνθήκες διδασκαλίας και να υποστηρίζουν τους φοιτητές για τη μύηση τους στις επιστήμες και τον πολιτισμό. Τα όργανα Διοίκησης των Πανεπιστημίων με την υποστήριξη του Συμβουλίου Ιδρύματος, θα είναι σε θέση να ανανεώνουν το θεσμικό πλαίσιο της ακαδημαϊκής και λειτουργικής δομής των Πανεπιστημίων και θα πάψουν να διοικούνται σήμερα με αναχρονιστικές, εν πολλοίς διατάξεις.


Προσεγγίσεις

• Είναι ανάγκη για να υλοποιηθούν οι στόχοι σχετικά με τους σκοπούς της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, να γίνουν βελτιωτικού χαρακτήρα τροποποιήσεις στο Νόμο 4009/2011, πάντοτε βεβαίως με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων μελών και φορέων της πανεπιστημιακής κοινότητας. Ενδεικτικά, αναφέρονται:

• Οι αρχές διοίκησης των ΑΕΙ αναλαμβάνουν την ευθύνη για την εκλογή των εσωτερικών μελών των Συμβουλίων στα ΑΕΙ.
• Η εκλογή των εσωτερικών μελών των Συμβουλίων γίνεται σε κάθε ΑΕΙ έξι (6) μήνες πριν από τη λήξη της θητείας των αρχών διοίκησής του.
• Θεσμοθετούνται προσόντα για τα εξωτερικά μέλη των Συμβουλίων των ΑΕΙ.
• Ο Κοσμήτορας της Σχολής εκλέγεται όπως και ο Πρύτανης/Πρόεδρος του ΑΕΙ.
• Το Τμήμα παραμένει βασική ακαδημαϊκή μονάδα. Η Σχολή αποτελεί τη βασική διοικητική μονάδα.

• Τα προγράμματα Σπουδών των ΑΕΙ αναπροσαρμόζονται με ευθύνη των ιδίων ακολουθώντας τις σύγχρονες κάθε φορά τάσεις, ανάγκες, γνώσεις και δεξιότητες.
• Υφίσταται ανάγκη νέας προσέγγισης στο θέμα των Πανεπιστημιακών συγγραμμάτων. Εισαγωγή του ηλεκτρονικού συγγράμματος
• Απαιτείται αναθεώρηση της φοιτητικής μέριμνας γενικά, του συστήματος υποτροφιών, του θέματος των φοιτητικών εστιών και των φοιτητικών δανείων. Οι υποτροφίες αρίστων φοιτητών που ανήκουν σε οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα αποτελεί υποχρέωση και καθήκον της πολιτείας.  Δεν μπορεί ο ανθός της ελληνικής σκέψης και της ελληνικής διάνοιας να μη μεταλαμβάνει των αχράντων μυστηρίων της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
• Επίλυση του προβλήματος των μονίμων φοιτητών.
• Απαιτούνται πολιτικές για τη δημιουργία κύκλων σπουδών κατά τη διάρκεια της φοίτησης. Χαρακτηρισμός και όροι σχετιζόμενοι με τα υποχρεωτικά (κορμού) και μη, γνωστικά αντικείμενα (μαθήματα).
• Υλοποίηση τετραετούς προγραμματισμού χωρίς την ύπαρξη φωτογραφικών διατάξεων γνωστικών αντικειμένων απευθυνομένων σε συγκεκριμένα μόνο πρόσωπα.
• Απαιτείται αξιολόγηση εσωτερική, εθνική και διεθνής των ΑΕΙ. Να αξιολογείται τόσο το διδακτικό προσωπικό όσο και τα προγράμματα σπουδών τα οποία δέον να ανανεούνται και να εμπλουτίζονται συχνά. Να αξιολογούνται ακόμη η προσφερόμενη υλικοτεχνική υποδομή και η διδασκαλία γενικώς με την ύπαρξη δεικτών όπως συμβαίνει παγκοσμίως στα καλά πανεπιστήμια.
• Μηχανισμοί αυστηρού οικονομικού ελέγχου στην αυτοδυναμία οικονομικής διαχείρισης των ΑΕΙ. Η συνταγματική επιταγή της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των ΑΕΙ, κατ’ ουδένα τρόπο σημαίνει μη έλεγχο ή «υψηλή» και μόνον εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας (ανύπαρκτη στην πράξη σήμερα).
• Αναπροσδιορισμός πλαισίου χρηματοδότησης, έρευνας και ερευνητικών προγραμμάτων Εθνικής και Ευρωπαϊκής προέλευσης.
• Οικονομική ενίσχυση των τριτοβαθμίων ιδρυμάτων εκπαίδευσης με κονδύλια ισόποσα των απωλειών που υπέστησαν λόγω «κουρέματος».
• Επανακαθορισμός εργασιακών σχέσεων μελών ΔΕΠ με τα συγκεκριμένα ΑΕΙ που υπηρετούν, καθώς και με τις εκτός αυτών ενασχολήσεις.
• Είναι ανάγκη να επανασχεδιαστεί χωροταξικά ο χάρτης των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας. Απαιτείται δηλαδή χωροταξική μελέτη διατήρησης, κατάργησης ή ίδρυσης νέων τμημάτων και σχολών. Γεωγραφικά, εργασιακά και επαγγελματικά εν γένει κριτήρια και μόνον, πρέπει να εκλείψουν.
• Ίδρυση και χρηματοδότηση εδρών σε φημισμένα Πανεπιστήμια του εξωτερικού με αντικείμενο την Ελληνική κουλτούρα (αρχαία φιλοσοφία, νεοελληνικές σπουδές και τα συναφή), που θα αναδεικνύονται σε πρεσβευτές του Ελληνικού πνεύματος και σε προασπιστές των ελληνικών θέσεων και συμφερόντων των καιρών μας.